Kelepçeli elleri, prangalı ayakları,
Demir parmaklıklar arasında günler aylar yıllar sayarak,
Bir umut, bir özlemle sıcacık yuvasına kavuşacağı günü bekleyerek,
Günden güne yorgun düşen bedeni bu hayata isyan ederek,
Gün yüzü görmeyen solgun yüzüyle,
Sevgiden uzak ezik yüreğiyle,
Bir ziyaretçi diye bekleyen umutlarıyla bir adam gördüm,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
