Deli kuyu Şiiri - Sedat Yükseker

hep rüzgara karşı yazdım durdum
bazen çalakalem
bazense asker duruşlu
süzlü süssüz kelimeleri

mey kıvamında akıntılardı
beynimin kıvrımında dolaşan düşünceler
biraz keskin
biraz da derbeder.

fırtınları canlandıran
bir üfürük solumaydı
sanki,
bir üfürsem
duracaktı rüzgarlar,
bir sussam duyacaktın beni

Delirmiş
İnsanların
Layık görüldüğü
En derin
Kuyu

ise gözlerin

susmak neye
eşgalim işlenmişse
vakur bir zamanın eşiğine
mey ile beraber ney çalsam
endamım kalsada
karanlık bir köşede