Deli Köşem 2 Şiiri - Sinem Özaşgın

Pek güzeldi sokaklar
Tüm kıvrımları sıcaktı, akışkandı bilhassa
Dokunulan her yerinde bir koku nüksediyordu havayı
Sarhoş oluyorduk
Gözleri mavi mavi sokakların
Gülüşlerinden sen damlardın
Seni tatmak vardı ölüm ucunda
Pek güzeldin sen
Pek güzeldi sokaklar...

Kırgın bir gülün ağlayışı geliyordu uzaklarından sokağın
Tüm sevmeler adımıza yabancı
Bir okşayışımda titrerdi gül
Kirpiklerini kırparak bakardın bana
Öperdin gülü... Severdin sen gül kokan şehirleri...
Ve yaslandın koynuma, çünkü ben gül kokardım
Uzaklaşırdık uzaklardan
Kırgın bir gülün ağlayışı geliyordu uzaklarından sokağın...

Sen en güzeliydin... Bilirdim...
Saf kabuğu kokan bir sedir ağacının altında hissettim
Toprakla konuşuyordun avuçlarında
Yare aşkı anlat benim için diyordun
Dudaklarından çıkmazdı aşk, başkalarına söyletirdin
Çünkü sen dudaklarıma ellerinle dokunup bakmayı severdin çehreme
Sen en güzeliydin... Bilirdim...

Bekleyişlerimin yarınıydın Deli Köşem
Sen sevdasının ılık limanlarıydın
Kentlerimde nurlaşmış gözlerimdin sen
Kirpiklerimin karası
Ki sen

-Eftelya neden kirpiklerine bu kadar çok karalar bağlattın? ...
-O benim kirpiklerimi kara ve uzun uzun sever azizim...

Bekleyişlerimin yarınıydın Deli Köşem...

Sen yazılmamış şiirimdin
O kadar ki doğurgan kalbim, seni çıkaramaz ama içimden
Sımsıkı sarmış sarmaşık kollarımdan daha fazla seviyordum seni bilhassa
Şiirlerimden kıskanıyordum... Adını, sanını, herşeyini
Bir aşkın gül yüzüydün sen, senden kıskanıyordum seni
Sen... Ah sen
Sen yazılmamış şiirimdin...

Okunmuş şiirlerin canı cehenneme
Sen okunmamışların yarınısın....

E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız...)