Yitip gidiyor dünya yumunca gözlerimi;
Ve doğuyor yeniden gözlerimi açınca.
(Ben kafamın içinde kurdum sanırım seni.)
Dans ederek gidiyor yıldızlar kızıl - mavi,
Acımasız karanlık ilerliyor dört nala;
Yitip gidiyor dünya yumunca gözlerimi.
Düşledim yatağına büyüyle çektiğini
Delice şakıyarak öptüğünü çılgınca.
(Ben kafamın içinde kurdum sanırım seni.)
Rab gökten düşüyor, sönüyor Cehennem ateşi:
Ölüyor melekler ve şeytan adamlarıyla:
Yitip gidiyor dünya yumunca gözlerimi.
Döneceksin geriye sandım dediğin gibi,
Yaşlandım ve unuttum adını senin ama.
(Ben kafamın içinde kurdum sanırım seni.)
Baharla çığlık çığlık dönerdi bari geri,
Aşık olsaydım keşke bir fırtına kuşuna.
Yitip gidiyor dünya yumunca gözlerimi.
(Ben kafamın içinde kurdum sanırım seni.)
Sylvia PLATH
Çeviri: Osman TUĞLU
Kayıt Tarihi : 14.4.2015 08:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!