Deli kişi Şiiri - Elcan Bayram

Deli Kişi.

Ben deli kişiyim;
denizim allak bullak
gemim alabora.
Senin ellerinde ısınamaz ellerim.
Saçlarının ısısı yakar, tarayamam.
Göğsümde yıllar için sakladığım bin sitem haykırıyor,
Kimler anlatır hikayemizi, bilemiyorum.
Yarına ne bıkarmışsak, bize yetmemiş.
Bir gurur bağlanmış ayağımıza,
ve asıl mesele gitmekse eğer
gidilirdi.
Fakat yasa gibiydi gülüşün,
boyun eğmemek namümkün.

Ben deli kişiyim.
Gazeteler milyon dolarların
aklanmasından yazadursun.
Benim asıl meselem hüznü şu adem soyunun.
Sonra konuşmak gerekirse ağlamaktan,
ben hiç ağlamadım alacakaranlığında bir sabahın.
Ağlasaydım da söylemezdim,
Bir mağrur laf arardım,
sen saçlarını tarardın.
İncecik, kızıl ve hırçın.
Fakat önüne "hiç bir zaman" denilen her şey
yapılmıştı.
Yalan bile söyleyemiyorduk.

Ben deli kişiyim.
Sağlığımda sıkıntı yok,
sıkıntım hüznü şu adem soyunun.
Ve birisi çıkıp diyor ki, yaşamak güzeldir
her şeye rağmen.
Yazılan bütün güzel sözlerden sonra,
bütün kışlardan sonra,
hüzün barındıran her şeyden sonra.
Sonra bir şeyler oldu,
birisi koltuk mu sahiplendi, ne olduysa
kan gövdeyi götürdü.
Yüzmesini bilmeyen kaç çocuk vurdu sahile.
Yaka paça herkes bir kazanda
yakılacakmış diyenler,
herkes değil, günahkarların yanacağını söylediler.
Oysa herkesin bir günahı vardır
diye biliyordum ben.
Yavuz Sultan Selimden beri ...
Belki de daha eskidir, bilemiyorum.
Tanrının hesabı daha iyidir, emin olun.

Ben deli kişiyim.
Bir kadın da ben ağlatmışım, sevemeyişimle.
Memleketce ağladığımız bir dönemde
önemi var mı?
var.
Çok mu?
Hemi de nasıl!
Herkes her şeyi iyi bilir, haşa!
Yükseklik sizi korkutmaz, düşmezsiniz.
Bir hırçınlıkla tırmanmaya yeltenmiş,
can almışsınız.
Koyduğunuz bütün taşlar oynamış,
düzen sarsılmış,
herkes bir türkü tutturmuş, tütün sarmış.
oysa ben tütünü bile senden daha kolay bırakmıştım.

Deli kişi / Elcan Bayram
29.03.2016