Deli kadınları sevin Şiiri - Murat Ülkü

Deli kadınları sevin; o kalıplara sığmayanı,
Hayatı yalnızca iki renkte yaşayandır onlar: ya kor ya da buzdur.
Parmak uçlarında değil, tam kalbinin orta yerinde yürür,
Ağlaması gök gürültüsü, gülüşü ise bahar tufanıdır.
Onlar fırtınaya yazılmış gemi, uslanmaz denizdir,;
Sakin limanları yıkıp, sonsuz ufuklara yelken açanı sevin.
Ezberden kaçanı, yalanı reddedeni sevin.
​
​O cılız ışıkta titreyen gölgeleri değil,
Gözlerinde bin yıllık volkanın sıcaklığını taşıyanı sevin.
Çünkü onların deliliği, bir zırhtır aslında;
İçindeki ürkek çocuğu, korkusuz bir ruhla sarandır.
Onlar şairdir, ezberlenmiş metinleri yırtıp atan,
Yasaklanmış kelimelerle kendi göğünü yazanı sevin.
​
​Onu sevmek, bir uçurumu kucaklamak gibidir,
Her an düşebilirsin; ama gökyüzünü de tam orada görürsün.
O, monoton günlerini mor bir isyana çevirendir,
Her adımında eski dünyanı yakıp, yeni bir dünya kuranı.
Griyi bilmezler, ya siyahın asaletini ya da
Beyazın tarifsiz çıplaklığını sunanı sevin.
Gölgelere değil, yalnızca güneşe yönünü döneni sevin.
​
​Onlar size yarım bir elma değil, bütün bir bahçe vaat eder,
Çünkü tutkuları, bir mevsimle sınırlanmayacak kadar derindir.
Sahte huzurdan yorulmuş, sahici bir telaşa aşık olurlar,
Sıradan bir ömrün yavanlığına başkaldıranı sevin.
Onların coşkusudur, ruhunuzdaki ölü toprakları yeşerten,
Onların gözyaşlarıdır, tek iksirdir kalbinizdeki pası silen.
​
​Ve unutmayın: onları gerçekten severseniz eğer,
Sıradan bir kadın gibi bir iz bırakmazlar hayatınızda.
Onlar size ait olmaz; sadece size sığınır bir süreliğine,
Gittiklerinde bile, rüzgârın yönünü değiştirirler.
Deli kadınları sevin, çünkü onlar sadece sevdayı değil,
Size, kendiniz olmayı da öğreten, unutulmaz Mühürdür.
Öyle sevin ki, hayatınız yeniden başlasın o delilikle...