Vay sana ihtiyar gönül vay! .
Görmedigin varmı senin
Çok sızlandın dedin eyvah!
Çekmedigin kaldımı senin.
Çok kızlara aşık oldun.
Sanmıştım ki sen yoruldun.
Benide sana uydurdun
Uslanacagin yok senin.
Döktün çileli saçları
Böldün tatli uykuları
Bitmezki elin kızları
Yorulacagin yok senin.
Ne kis dinledin,ne de yaz
Dedin karalara beyaz
Ne olur dinlensen biraz
Solarsin solmadan kiraz
Söz tutacagin yok senin.
Olmazmi artik dur desen
Niye çaldin beni benden
Gönül bana bir he desen
Önünde durulmaz senin.
Çiçekten çiçege kondun.
Sen artık ihtiyar oldun.
Benide bos yere yordun
Yorulacagın yok senin.
Söz geçiremedim sana
Hasret biraktın uykuya
İndirdin ömrü yarıya
Yükün çok agırmış senin.
Kuş olup uç git benden
Çekmedik kalmadi senden
Hayır görmedim gençlikten
Uslanacagın yok senin
Bak yine sabah ettirdin
Hakkı var sende gözlerin
Delilikte birincisin
Önünde durulmaz senin
Gönül acı,bana acı.
Geçer olsanda bas tacı
Kalir elinde göz yası
Birak Adem yazmayı.
Rahatla çek derin bir ah!
Söyletmesin mevla eyvah!
Yine penceremde sabah!
Gönül kandırdın yine eyvah! ..
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(1998) 'Ey gönül arslanmısın yoksa kaplanmı? benimle savaşmaktan,bana dolaşmaktan hiç usanmıyorsun! Ah bir elime geçsende kanını döksem! Ve görsem ne renksin! .Ey gönül! ,ey gönül! .'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!