Deli gönül kendini kuzgun sanır

Gönlümde yeşeren umutlar söndü,
İçimde bir ateş yanıyor artık.
Yüreğim çırpınıp deliye döndü,
Kendini divane sanıyor artık.

Acı çeken kimse bunları sezer,
Gurbetin acısı bağrımı ezer.
Gönül arı gibi yürekte gezer,
Umutla çiçeğe konuyor artık.

Yiğit sevdiğini gözünden tanır,
Aşkını demeye insan utanır.
Deli gönül kendini kuzgun sanır,
Sevda başımızda dönüyor artık.

Sevda tuzak kurup önümü çeldi,
Aşk gönül bağında oyuna geldi.
Bakışın ok gibi sinemi deldi,
Yaram göz göz oldu kanıyor artık.

Sabır ile Yusuf dağları aştım,
Sevgi için bunca yeri dolaştım.
Sevdamın yüzünden dillere düştüm,
Beni cümle alem tanıyor artık.