Deli gönül
Deli boran gibi çağladın coştun
Artık bir kararda kal deli gönül
Mayın tarlasında aşk ile koştun
Hayttan dersini al deli gönül
Hatır için nice dağları aştın
cahil tokatı ile irkildin şaştın
Arı oldun çiçek çiçek dolaştın
Hani ürettiğin bal deli gönül.
Ruhunun üstüne karanlık basmış
Bütün sevdiklerin selamı kesmiş
Şakayan dillerin lal olup susmuş
Nedir bu sendeki hal deli gönül
Duygu pınarların nicedir kurak
Mutluluk hayali sana çok ırak
Madem işe yaramadı bu yürek
Götür taştan taşa çal deli gönül
Nerede o eski gençliğin hani
Gün be gün aratır bugünün dünü
Didari nereye götürür seni
Sonu görünmeyen yol deli gönül.
Kayıt Tarihi : 12.7.2007 12:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pakize Altan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/12/deli-gonul-94.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)