Deli Gönül Şiiri - Abbas Özden

Sararmış buğday başaklarının
........................- sesiyle çınladı kulaklarım.
Alıp başımı yürüdüm.
Yürüdüm o uçsuz bucaksız tarlalarda.
Kızgındım sana.
Ateş püskürünce yanardağ,
Rahatlamak için gezerdim buralarda.
Çiçek toplar
...........- karıncalara dert yanardım
.......................................- yalnızlığımda.
Yine yalnızdım.
Eğlenceye katık olmuştu hüzün.
Seni aradım,
Solgundu yüzün.
Yalvardım,
............- acımasızdın.
Taş kesmişti dudakların
Sustun
..... - sustun
............ - sustun.
Güzeldin her zamanki kadar.
Ama söz anlar mı deli gönül
Hep sen der,
..............- seni arar....