Deli gönül Şiiri - Harun Koçak

deli gönül

Aşk için gidilmiş kaç yol varsa, puslu havalarda korkusuz geçtim hepsinden
Delice sevilen, sebepsiz, nedensiz, kimliksiz, bir senin peşine düştüm, anlamsız
Sensiz geçen günlerde bu güzel şehir gözümde vicdansız
Seni bana niye vermiyor
Gece ayazında parlayan göl dibinde kaybolmuş sevdam
Buz tutuyorum, ıslak vücudum titremekte, içimde bir şeyler eksik
Bulamıyorum, o an dilsiz bir yosun olmak için yalvarıyorum
Gözlerim doluyor, ağlasam ardımda belireceksin gibi bir his var içimde, ama yapamıyorum
Sonra apansız bir fırtına beliriyor. Örtüyor yalnızlık üstümü ve ben ilk defa üşümüyorum
Yar kokuyor her esinti, yar sesi oluyor her uğultu, zemheriyle sarıyor tenimi rüzgarın nefesi
Ağzı dili yok aşkın, feryat figan edemezsin, anlatmakla da bitmez, güzel de olmasa delice bağlanılmaz.
Tadı bu işte damaktakinin. Sus ve kendi içinde yan deli gönül…