Deli Gönül Şiiri - Aybars Boruk

Gönül deli bir volkan,
Gönül kor bir ateş,
Gönül felaket misali akan ırmak,
Çağladı,çağlayacak,çağlarca.

Gönül deli bir fırtına,
Gönül ateşlerde kavrulan bir et parçası,
Gönül bilmez ne yapacağını,
Kime konacak ?
Kimde duracak ?
Kimden uçacak ?

Gönül kimi zaman bir çocuk sesinde,
Gönül kimi zaman tabut peşinde,
Gönül meçhule giden bir tren,
Nereden kalkacak ?
Nereye varacak ?
Nerede duracak ?

Gönül eritir bitirir koca bir ömrü,
Ya birine tutuklu,ya kendine tutsak.
Gönül köstekli saat misali vesselâm,
Öylesine yorgun durdu duracak.