Deli Gönül Şiiri - Hasret Sayınta

Mahsun bakan bir çift göze,
Kul eyledin beni deli gönül.
Karanlığın yetmez gibi.
Gülüşünü doladın yüreğine.
Bunca acı yetmez gibi.
Kor alevlere attın kendini.
Ah gönül, deli gönül, aptal gönül.
Yandın sevda narına, yine yarım kaldın.
Çare yok imtihan çetin.
O hep gidecek sen ardından bakacaksın.
Hakkın yok isyan etmeye, küsüp gitmeye.
Kör bir kuyu içine düştüğün.
Ne yana dönsen kendine çarpacaksın.
Uslan artık deli gönül.
O özlem dile getirilemez.
Gözlerinden süzülen sevdaya,
Kimse derman olamaz.
Sarılıp uyuduğun hep yalnızlığın olacak.