Deli gönül Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Deli gönül, sevdanın rüyasında kaybolur,
Aşkın ateşinde yanar, yüreğinde çağlar.
Gönlünü çeken o tatlı müziğe uyarsın,
Deli gönül, aşkın raksında döner durur.

Her adımında içinden coşkun seller taşar,
Düşünmez akıl, duygularınla akıp gider.
Bazen sevinçle çırpınır, bazen hüzünle inler,
Deli gönül, duygunun fırtınalarında savrulur.

Gökyüzüne bakar, yıldızlara hayran olur,
Onların parıltısında aşkı arar kaybolur durur.
Hiçbir sınır tanımaz, engel tanımaz gönlü,
Deli gönül, sevdayla yanan bir meşale gibi yanar.

Bir gün durur mu bilemezsin, o çılgın kalp,
Ruhunu saran aşkla bir ömre bedel aşarsın.
Deli gönül, aşkın yollarında yürüyen bir yolcu,
Hayatın anlamını ararken en güzelini yaşarsın.