Deli Gönül Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Dinle beni deli gönül
Bugünlerde geçer bir gün
Senin de bağında sümbül
Gül goncalar açar bir gün

Ağlama boynunu bükme
Gayri gözyaşını dökme
Kalk ayağa geri bakma
Bahtın kalır naçar bir gün

Kapanır elbette yaran
Bulunur yaranı saran
Sanma yoktur senin çaren
Hak nurunu saçar bir gün

Yeter artık gamın tasan
Bulunur elbet ararsan
Beni dinleyip sorarsan
Kara bahtın çöker bir gün

Sabredersen sana ödül
Kaldır nokta koy bir virgül
Gönül; kuşun yine bülbül
Kanatlanıp Uçar Bir gün

Umudun hiç kesilmesin
Bülbül sesin kısılmasın
Hiç suratın asılmasın
Bir sevenin çıkar bir gün

Değişir talihin bahtın
Kimseye olmasın ahtın
Boş kalmaz ya Gönül tahtın
Konanlar da Göçer Bir gün

Aşarsın dağı yolları
Boşa harcama yılları
Bağında Kuru dalları
Bir el tutar biçer bir gün

Sana senin gibisini
Nasip eder iyisini
Sunulan aşk badesini
İkram eden içer bir gün

Yetmez mi çektiğin çile
Gözyaşların sile sile
Sen sana benzeyen ile
Olacaksın duçar bir gün