Deli Gönül Şiiri - Vezir Pehlevan

Hazanım gelmeden saçlar döküldü
Dermanım kalmadı, beller büküldü
Sivas Ellerinde, Canlar Yakıldı
Zalimin Zülmünü, Gör deli Gönül.

Yaşam Nafakası Tükendi, Bitti
Bunca meşakattan, canıma yetti
Dost Bildiklerim, Terk Etti Gitti
Uyanda kendine Gel deli Gönül.

Konar'da göçeriz, yolcuyuz burda
Her Beşer dönecek, ebedi yurda
Taksirat Ağırsa, Kalırsın Zorda
Kalmaz Tutunacak Dal Deli Gönül.

Beyhude yoruldun, uğraştın boşa
Ömrün Baharını, Çevirdin Kışa
Gel, Bundan sonra keyfine yaşa
Akıbet Ölümdür, Bil Deli Gönül.

Hevesin Olmasın, Hünkâr Tahtına
Hiç İsyan Eyleme Kısmet, Bahtına
Gün Gelir Bineriz, Rahmet Atına
Sırattan Geçiyor, Yol Deli Gönül.

Der Vezir, Vademiz tamam olunca
Her Kul Ayrı Gider, Kendi Yolunca
Münker-Nekir sorgu, sual sorunca
Acep Konuşurmu, Dil Deli Gönül...

17 Ağustos 2022/ İNEGÖL
--------------------------------------
Vezir PEHLEVAN