Deli Gönül Şiiri - Ercan Yılmaz 2

Teslim oldum bile bile
Yangın yeri yürek ile
Gözyaşımı sile sile
Ağlar oldu deli gönül.

Olsa da uzak aralar
Kapanmaz kanar yaralar
Durmadan her gün karalar
Bağlar oldu deli gönül.

Seherde suskun dillerle
Ayaz gecede yellerle
Deniz misali sellerle
Çağlar oldu deli gönül.

Bazen benzerdi bozkıra
Şimdi ormanda bir çıra
Aramızda sıra sıra
Dağlar oldu deli gönül.

Nasır derki sana hastım
Bedenden sıyrıldı postum
Ölülerdi evvel dostum
Sağlar oldu deli gönül...