Deli Gönül Şiiri - Mehmet Şahan

DELİ GÖNÜL
.
Bakıp ta görmeyen gafil gözünü,
Gaflet uykusundan ay deli gönül!
Maksuda ermeyen cahil özünü,
Ülfet kaygısından vay deli gönül!
.
Okşayıp sevdikçe dara götürür,
Sen izin verdikçe nara götürür!
Emrine girdikçe zara götürür,
Nefsin arzusundan zay deli gönül!
.
En kısa anını asır etmeden,
Acıtıp canını tesir etmeden!
Nefsin encamını esir etmeden,
Hayal kurgusundan cay deli gönül!
.
İlamında dengin enlem olmalı,
Selamında rengin ünlem olmalı!
Kelamında zengin anlam olmalı;
Kula saygısından hay deli gönül!
.
Aşk ile yarışta söze düşmeyi,
Hakk’a yakarışta öze düşmeyi!
Maksuda varışta köze düşmeyi,
Kalbin vurgusundan yay deli gönül!
.
Beşerin ilmiyle kararsa afak,
Emr-î İlahi’yle nurlansa şafak!
Hidayet ehliyle sırlansa nifak,
Hakk’ın yargısından say deli gönül!
.
Pir-î Fanî der ki; inleyen dilin,
Her seher ismini üfleyen yelin!
O’nun kudretini söyleyen gülün,
Rabb’ın çağrısından duy deli gönül!
.
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
09.08.2020 – İSTANBUL