Deli Gönül Şiiri - Cahit Konut

Beraber geçirdik uzun yılları,
Hayat aramızda, sır deli gönül.
Sazın seslerinde ararken yâri,
Ötmezse telleri, kır deli gönül.

Yelken açar, denizleri geçersin,
Kuşlar gibi daldan, dala uçarsın.
Gördüğün güzele kolun açarsın,
Namus yok mu sende? Ar, deli gönül.

Sevmenin anlamı neden sorulmaz?
Sevilen bir yardır, göze görülmez.
Sen sılada, ben gurbette durulmaz,
Bu ayrılık bana, zor deli gönül.

KARAC’OZAN söyle; sen bu gönüle,
Sevenler hep, dilden dile anıla.
Biri Ferhat, biri Şirin sanıla,
Çektiğim çileler, kâr deli gönül.

13.10.1977 MERSİN