Deli Gönül Şiiri - Azize Çiftçi

Çıkıp yükseklerden seyran eylersin,
Enginlere in de kon deli gönül.
Sitemler işitip, öğüt söylersin ;
Versin damara kan deli gönül.

Bazen coşturursun, bazen coşarsın,
Bazen yavaş yürür bazen koşarsın,
Bazen de bendine sığmaz taşarsın;
Hayata katarsın can deli gönül.

Şiarın sevgidir yansıyor yüze,
Bakmak yeter, gerek yok başka söze,
Nice mağrurları getirip dize;
Dertlere verirsin son deli gönül.

Sevgi çeşmesinden içer kanarsın,
Aşkın ateşiyle pişer yanarsın,
Küllerinden doğan Anka sanarsın;
Kararlı aşıksın sen deli gönül.

17.02.2020
Azize ÇİFTÇİ