Deli Gönül Şiiri - Murat Gökçe

Umutla attığın her adım boşa
Kime sevdalansan gitmedin hoşa
Takılıp kaldı hep ayağın taşa
Yine de yılmadın vay deli gönül

Karşılıksız aşkın ardından koştun
Gün oldu haykırdın, çağladın coştun
Tepeden tırnağa yerlere düştün
Belasın başıma hay deli gönül

Az mı köşelerde sustun ağladın
Umut ettin olmaza bel bağladın
Sanma ki sevildin yürek dağladın
Aldanmak sen de ki huy deli gönül

Hasretlik önünde aşılmaz sırat
Gülmüyor sayende asıktır surat
Emsallerin bir bir aldı da murat
Sana da yalnızlık pay deli gönül

Azdın günden güne vuramadım gem
Hep yanıldın, oldun oltada ki yem
Pencerende hüsran uçuştu her dem
Doğmadı gecene ay deli gönül

Yürüdüğün yollar düze çıkmadı
Meyil verdiklerin ışık yakmadı
Veda edenlerin dönüp bakmadı
Talihin de yokmuş toy deli gönül

İmkansızdan yana verdin kararı
Gözümden akıttın hasret pınarı
Sonunda yine sen çektin zararı
Bezdirdin canımdan hey deli gönül

Murat ateşinde kor pare pare
Yapma etme dedim ama ne çare
Açtın yüreğimde dinmeyen yare
Şimdi bu halime doy deli gönül

Murat Gökçe Karsî
02.01.2016