İçimiz yansa da
çiçekler bir gün yine dalında açılır
onlar söz vermişlerdir solmayacaklarına
yüreğini tazele solukkan
yürek dolu sevmelere sen izin ver
körkütük olmamalı sevdan
bilmelisin yoksa soluk alamazsın
deli gönül
hep hoyratça yaşadı
asıl olan hayat bence
gözlerimi artık yaşamdan kaçırıyorum
göklerin merhametini diliyorum
bizde deli gibi sevmesini biliriz
ama artık o eski bir kitabın içinde...
Kayıt Tarihi : 4.8.2018 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Can Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/04/deli-gonul-301.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!