Deli Gönül Şiiri - Muammer Yalçın

Deli gönül seller gibi çağladın
Bilmem niye hala durulmuyorsun
Her olur olmaza omuz bağladın
Anla artık kıymet verilmiyorsun

Darbeler yedikçe keder kusandın
Gidenlerin ardı sıra küsendin
Sen ne bir gün bezdin nede usandın
Yükün hafif mi ki yorulmuyorsun

Ne zaman soruldu adın çağrıldın
Bir vefasız için kalpten ağrıldın
Biliyorum yıllar yılı eğrildin
O çirkine hiç mi kırılmıyorsun

Yükledin sırtıma çile hurcunu
Çok kaçırmadın mı ipin ucunu
Mahkeme kurupta desem suçunu
Sen hiçbir davada görülmüyorsun

Sen kendi başına buyruk gideli
Yalçınım ödüyor bütün bedeli
Elde güzel tükenir mi be deli
Niye bir sevene sarılmıyorsun