Deli GÖNÜL.. Şiiri - Ali Kemal Altan

Deli gönül seyyah olup gezersin
Gezdinde dengini buldunmu gönül
Hem seversin hem kendini üzersin
Sende eller gibi güldünmü gönül

Bazen küsülüsün bazende dargın
Gönül hasta düştü bedenim kırgın
Dolanı dolanı düşmüşüm yorgun
Şimdi bir köşede kaldınmı gönül

İçimden çıkmıyor bir kuru sancı
Tadım yok tuzum yok ekmeğim acı
Ben kendi kendime oldum yabancı
Şad olup bahtiyar oldunmu gönül

Ömrümü harcadım baharsız güne
Izdırap yetişdi bahçemde yine
Yarını tükettim borçluyum düne
Sende muradını aldınmı gönül

Gönlüm bazı olur yüksekten uçar
Kovalarım sevdam hep benden kaçar
Dostluklar tükenmiş yaşamak naçar
Vefasız sevgiye doldunmu gönül

Hitabi sürgünüm gönül yurdunda
Umutlarım yüce dağın ardında
Mecnun olan düşer leyla derdine
Leylasız çöllerde kaldınmı gönül...