Deli Gönül
Deli gönül uslan artık,
Göz yaşların yarin oldu,
Hakikate yaslan artık,
Gül sandığın narın oldu.
Düş insana vermez mola,
Hayal ile düştün yola,
Baktın durdun sağa-sola,
Dağlar taşlar Şirin oldu.
Boşa geçti onca yıllar,
Ayak yorgun, bitkin kollar,
Yaprak soldu, eğik dallar,
Dün dediğin yarın oldu.
Sen dengini aramadın,
Yar diyene yaramadın,
Nefsini hiç kıramadın,
Arzuların kirin oldu.
Akıl diye his yürüttün,
Kusur buldun, suç ürettin,
Yanlışına hep direttin,
Geri dönmek arın oldu.
Kumral ile taşınmadın,
Ela gözü düşünmedin,
Esmer dedik, ısınmadın,
Yazın bitti, serin oldu.
Delik varsa su dolamaz,
Git der isen dost kalamaz,
Çok arayan hiç bulamaz,
Yokluk senin varın oldu.
Ey vah! demek şimdi çok geç,
Köprü çürük, yolunu seç,
İster atla, istersen geç,
Su kabardı, derin oldu.
Mustafa Hoşoğlu
02.04.2014
Kayıt Tarihi : 2.4.2014 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Hoşoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/02/deli-gonul-185.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!