Deli gönül sana gücüm yetmedi
avuca sığmadın ele sığmadın
alıcı kuş misali gözün havada
ovaya sığmadın yere sığmadın
hep senin yüzünden pürnaçar oldum
gül dalından mahrum dikene kondum
yaşarken hayalet ölüye döndüm
kefene sığmadın gönül kabre sığmadın
kadere inanıp boyun bükmedin
gündüz hayal edip gece düşümden çıkmadın
halin nedir hiç haline bakmadın
zengine kul ettin züğürde döndün
güzellele çirkini aynı kefeye koydun
doğruyu görmedin geçip karşımda durdun
ölümden öte yok öylece kaldın
yol tükendi,yıl tükendi divane gönül..
ali kılıç
Kayıt Tarihi : 16.12.2010 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!