Deli Gönül Şiiri - Şevki Kayaturan

Aşk deryası içinde sandal ile gezerken
Ala bora oldun da yılmadın deli gönül
Hedefe varmak için kulaç atıp yüzerken
Bitap düştü kollarım durmadın deli gönül.

Yüreğime kor ateş saldın yanıyor içim
Bu ızdırap bu çile bilmem nedir ki suçum
Ağarmaya razıydım döküldü bak tüm saçım
Fiziğim bozuldu da bıkmadın deli gönül.

Hani ne zaman güldüm akıttım hep gözyaşı
Belimizi büktürdün dik tut diyorsun başı
Namerde muhtaç olma sırtında tek taş taşı
Herkes ektiğini ki biçecek deli gönül.

Kayaturan sen olma sakın gönül kırıcı
Başın üstünde dursun İslam’ın o kılıcı
Azrail’de melektir biliriz can alıcı
Mutlak Ecel şerbetin içecen deli gönül.

(19.11.2009 Saat: 09.03)