Sofunun ömrü yanmakla geçermiş,
Cahilin ömrü kanmakla...
A deli gönül alla'sen
Ne biliyon da ne gizliyon?
Cevherine bir ataşdı basdığın,
Ne gülüyon da ne de ağlıyon.
“Dumana sarılın dağlar ey!
Yücelin gıran girdi bağlar ey! ”
Şahım ağam civanmert,
Hem pirimsin hem cömert...
Ah göresen içimi!
Bir gamlı baykuşa,
Bam telime her dokunuşuna
“Türkü türkü” vurulmuşum.
“Dumana sarılın dağlar ey!
Yücelin gıran girdi bağlar ey! ”
Kayıt Tarihi : 22.10.2009 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
”Merdimenden endim endim yıkıldım, Mevla'm izin verdi gene dikilidim. Her çiçekten aldım aldım dakındım, Gırmızı gül sendi galdı tamahdım…” (*) Türkü Sözü
![Gökmen Çebitürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/22/deli-gonul-154.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!