Papatyalar topladım sana vermek için,
Tek sevdiğim sendin kalbimi verdiğim.
Nasıl sevdaymış bu, bende anlayamadım,
Bir baktım alevler içinde yanıyorum,
Bir de baktım bir yığın kül olmuşum,
Şimdi yeniden ateşlemeyin,
Şu sönmüş deli gönlümü,
Varsın özgür yaşasın,
Kimse tutsak etmesin gönlümü.
26.5.1979
İbrahim BayraktarKayıt Tarihi : 26.4.2003 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/26/deli-gonul-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!