Deli Gönül Şiiri - Ramazan Pamuk

Saçlarına aklar doldu
Boyuyorsun deli gönül
Gün ağardı sabah oldu
Uyuyorsun deli gönül

Gerçeğe kör olmuş gözün
Çizgilerle dolmuş yüzün
Kısa ömrü uzun uzun
Sayıyorsun deli gönül

Şakiler keser yolunu
Mihrican vurur gülünü
Fani dünyaya belini
Dayıyorsun deli gönül

Kalırsın ayaktan dizden
Fer çekilir iki gözden
Rabbine verdiğin sözden
Cayıyorsun deli gönül

Yaratandan gelir çağrı
Toprak bekler açık bağrı
Ayağın mezara doğru
Kayıyorsun deli gönül

Bağlama özünü hiçe
Hazır ol gidecek göçe
Hilkatiyi içten içe
Oyuyorsun deli gönül