Vurdum yumruğumu masalara kırırcasına
Acımak biryana,ağrımadı bile dedim kendimce
Ama bir baktımki elim kan revan içinde
o anda anladım hırsıma yenik düştüğümü
Vurmakla,kırmakla herşey hallolmazmış demekki
Birgün gelir uslanır ey deli gönül
Vurulmaz kement boynuna sıkarda gider
Kandamarda durmaz vay deli gönül
Kantarın topuzu yerden kalkarsa
Kırılan gururlar kimden sorula
Çekgit bu ellerden bir daha gelme
Beni bu hallerde koyda git deli gönül
Kayıt Tarihi : 15.9.2008 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)