Gönül, ahhh deli gönül;
İbrişimden bir kafes ördüm,
seni kafeste, uslu durur sandım.
Hercailiğin yine üstünde,
sen beni kandırdın.
Başedemem deli gönül,
ben seninle.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Gönül bu ne yapacağı belli olmaz dost ibrişim kafeste olsa konar daldan dala uslanmaz:)) Çok hoş bir şiir okudum gönülden kutluyorum sevgiler selamlar...
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta