Deli Gönül Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Gökyüzünde kuşlar gibi uçuyor,
Deli gönül hep olmazı seçiyor,
Bahşişi çok veren beyler misali,
Çil, çil aşkı her bir yana saçıyor.

Deryalarda yunus gibi yüzüyor,
Öfkelenmiş etrafını süzüyor,
Oyunda kaybetmiş mağlup misali,
Deli gönül çocuk olmuş küsüyor.

Yeryüzünde çiçek gibi açıyor,
Etrafına aşk kokusu saçıyor,
Farelerden korkan aslan misali,
Deli gönül rüzgar olmuş kaçıyor.

Ellerini açmış dua ediyor,
Gördüğü her şeye veda ediyor,
Terki diyar eden mazlum misali,
Deli gönül bir meçhule gidiyor.