DELİ GÖNÜL
Ah deli gönül ah, ne yapsam ne etsem seni avutamıyorum
Ilık yeller gibisin, yelkenini dolduramıyorum
Coşkun seller gibisin, bendini tutamıyorum
Göçmen kuşlar gibisin, kafesine koyamıyorum
Deli Taylar gibisin, başını dizginleyemiyorum
Rengarenk kelebekler gibisin, gözümü alamıyorum
Yaramaz çocuklar gibisin, hızına erişemiyorum
Genç âşıklar gibisin, hislerini frenleyemiyorum
Bahar çiçekleri gibisin, gönlümce koklayamıyorum
Gökkuşağı gibisin, o güzelim renklerini seçemiyorum
Nisan yağmurları gibisin, Altında ıslanamıyorum
Bembeyaz karlar gibisin, kirlenmenden korkuyorum
Kış ayazı gibisin, üşüyorum ama içimi ısıtamıyorum
Ağustos sıcağı gibisin, yanıyorum ama serinleyemiyorum
Gurbette sıla gibisin, varıp öpüp koklayamıyorum
Ulu çınar gibisin, gölgene uzanıp yatamıyorum
Issız diyar gibisin, aziz toprağına basamıyorum
Çarşı pazar gibisin, kimselere satamıyorum
Okunmayan yazar gibisin, kendimi anlatamıyorum
İsimsiz mezar gibisin, esameni okuyamıyorum
Ah deli gönül ah ne zaman uslanacaksın, bilemiyorum
Sanki benden ayrı, benim dışımdasın, içime alamıyorum
İsteklerinin sonu gelmiyor seninle baş edemiyorum
Bu gidişle teneşiri boylayacaksın diye korkuyorum.
10 Mart 2017
Kılıç KESKİN
Kayıt Tarihi : 2.1.2018 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanoğlu yaşı kaç olursa olsun gönül sorunlarıyla uğraşır. "İnsanın bedeni daima yaşlanırken gönlü hep genç kalır" derler. işte ben oyum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!