NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
Dev sandın kendini vurdun yokuşa
Kimse mest olmuyor bir tek bakışa
Cırcır böceği gibi kaldın mı kışa
...Deli gönlüm vur başını taşlara.
Neyine güvendin herkesi yerdin
Çok şeyi bekledin kime ne verdin
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


