Deli Gönlüm Şiiri - Mehmet Erdoğan 3

Deli gönlüm bu ne iştir,
Nasıl geldin sen bu hale.
Bu gördüğün nasıl düştür,
Dalıp gitmişsin hayale.

Bu çöllere nasıl düştün,
Bu hayata nasıl küstün,
Serapa mes'uttun sen dün,
Düşmüşsün bu gün melale.

Kendini toparla biraz,
Bak çiçekler açtı kiraz,
Artık mevsimler bahar, yaz,
Bülbül isen yol al güle.

Hadi artık gözyaşın sil,
Gayrı mevsim güz, kış değil,
Secdelere şükret, eğil,
Ol sen Hakk'a tam kul, köle.

Ondan başka her şey batıl,
Buna susuz kalb ve akıl,
Kalma yolda gönlüm atıl,
Yan bu yolda dön sen küle.

Bir gün seni çağırırlar,
Mizan terazi kurarlar,
Kurtulur hayrı ağırlar,
Ağır basar o gün çile.

Bu ağırlık maddi değil,
Tartılır fille ebabil,
Ebabilde iner bu dil,
Efendiyi geçer köle.

Haydi sen de mana de dur,
Otağını oraya kur,
Kurtuluşun yolu budur,
Er böylece selsebile.