Deli gönlüm Şiiri - İsa Yıldıran

Bir gönlüm var düşman başına,
Ateşlerde yakmayı sever.
Sevdalar içinde boşuna,
Mecnunca dönmemi sever.

Sevdalara ateşe atar,
Dönüp öyle keyfeni bakar,
Sevda oku gönlüme takar,
Sevdalar çekmemi sever.

Bilinmez anda, ummadık yerde,
Başımı katar bin türlü derde,
Gönlümü katıp bir kara derde,
Aşk ile yanmamı sever.

Gözüme kesiksiz bir uyku girse,
Yüzümde birazcık tebessüm görse,
Hayat ne zaman bir umut verse,
Tüzağa düşmemi sever.

Düşürür beni hep derin kuyu,
İçilmez asla zakkumdur suyu,
Ağlatır beni bir ömür boyu,
Göz yaşı dökmemi sever.

Gezdirdi beni ilden illere,
Düşürdü halim dilden dillere,
Yaktı bedeni kattı küllere,
Gurbette öyle yanmamı sever.

Dost, hısım benden elin çekince,
Gücüm tükenip, takat bitince,
Gülzara varan bülbül ötünce,
Bülbüller gibi şakmamı sever.

İSA YILDIRAN