Deli gönlüm Şiiri - Nedim Uçar

Sonbahar mevsimi girerken kışa,
Güney yeli gibi es deli gönlüm.
Düz olan yolların çıkar yokuşa,
Hızdan umudunu kes deli gönlüm.

Çirkini sevmenin geçer modası,
Güzelin çekilir nazı, edası,
Seher vakti gülde bülbül sedası,
Duyduğum en içli ses deli gönlüm.

Anarken maziyi hayale dalma,
Yar peşinden yürü geride kalma,
Yazgım kötü diye bahane bulma,
Biraz da kendine küs deli gönlüm.

Denizler yarılmaz kuru duayla,
Yıldızlar dost yaşar güneşle, ayla,
Toprağın altında kırılan fayla,
Dünyamız veriyor sos deli gönlüm.

Bulutun gözyaşı yağmurlar, seller,
Köprünün üstünde buluşsun eller,
Sevdanın uğruna açılsın diller,
Sana söz düşmezse sus deli gönlüm.

Hazanda baharı göreyim derken,
Kalbim bana diyor vakit çok erken,
Bir sene içinde dört mevsim varken,
Hep bahar istersin pes deli gönlüm.