Dur deli gönlüm esme uzaklara..
Feryad edipte küsme kendine..
Savurdu bu Aşk seni yerden yere,,
dUr artık deli gönlüm esme yaban ellere..
Küçük bir rüzgarsın, fırtına sürükler seni..
Sevdin yalan oldu dur artık deli gönlüm..
Yıkılmaz dediğin dağlar yıkıldı,,
Aşılmaz olan yollar aşıldı...
Bu sevda da buraya kadar taşındı..
Dur artık deli gönlüm esme uzaklara..
İsyanım dağları sarstı..
Duygularım içimden uçtu,,
Bu aşkta burda son buldu,,
Sende isyan edip küsme gönlüm.
Görülmemiş yaralar aldın,
Acılarına kendin merhem oldun,
Yinede yorulan sen oldun..
Dur artık deli gönlüm esme uzaklara..
Kader dedin bekledin...
Hasret dedin özledin..
Aylarca yolunu gözledin..
Belkide tek sen sevdin,
Dur artık deli gönlüm..
Feryad etme AŞKLARA...
Sevdan tükendi boş umutlarla,,
Hayallerin yıkıldı anlamsız yalanlarla,,
Dur artık deli gönlüm..
Kızıp gitme uzaklara....
Kayıt Tarihi : 19.1.2010 18:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lale Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/19/deli-gonlum-116.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)