Yalnız aşk için gönül çektiğin bunca çile,
Yalnızca kendin için yanıp da kavrulursun.
Her gün başka bir dağın serilip eteğine,
Her gün başka bir avcı elinden vurulursun.
Uyan ey deli gönül,uyan ki geçer zaman.
Uyan ki bu yangından arşa çıkıyor duman.
Bu ne garip bir sancı bu ne elim bir aman,
Boz bulanık aktın hep ne zaman durulursun.
Kim bilir kaç mevsimin baharıdır yâr şimdi.
Dilinden düşmüyordur belki intizâr şimdi.
Belki bir yaz gününde,belki yolu kar şimdi,
Sen ey deli gönül sen,sen niye avunursun.
Her gece bu aşk için düşersin yokuşundan.
Mana bulursun kendi kendine bakışından.
Sana ne sanki elin baharından kışından,
Her güzelin kuş olup dalına kurulursun.
Kayıt Tarihi : 24.5.2004 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sadık Softa
selamlar
hıfzı
DiMAGLARDA BiR TAD BIRAKIYOR.
TEBRIKLER
SELAMLAR
:)
TÜM YORUMLAR (18)