Yine bugün, deli gömleği giydirdin
Yakıp/yıktın sarayımı viran eyledin
Ne gönlümü aldın, ne özür diledin
Üstelik kılıcını da ensemde biledin
Sözlerin, taş gibi yüreğime oturdu
Özümleyemedim izzetime dokundu
Bilmem ki bu bana kaçıncı şokundu
Sanki şimşek çarpmış gibi dokundu
Gerçi rahmetin yağacağı dünden belliydi
Hava kapalı, ara sıra şimşekler çakıyordu
Şairse korunmak için bir sığınak arıyordu
Ne sığınak, ne yığınak, ne siper bulabildi
Yaptığın karşısında bugün öyle çaresizdi ki
Eğer, istese çocuk bile evire çevire döverdi
Taştan su çıkaran parmaklarım tutmuyor ki
Deli gömleği giydirdiğini O görmüyor mu ki
Deli gömleği giydirildiğimde dilime gelenler
Ah şu yalan dünyada garip başıma gelenler
İş işten geçince, çook oldu nasihat edenler
Hak’tan bulsunlar beni bu hallere getirenler
04.06.2001-9.30
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 20.6.2003 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)