Deli Gibi Sevmek Şiiri - Alparslan Eskici

Deli gibi sevmek nedir bilir misin?
Bir yangın yerinde çiçek açmak,
Küllerden bir dünya kurup Gözlerinde yeniden doğmak...
Bütün sesler susar, Sadece kalbin konuşur.
Ve onun adı hep yankılanır.
Her şey ona çıkar,Her yol, her kıyı, her sokak...
Deli gibi sevmek,
Uyumadan rüya görmek gibidir.
Aynı geceyi bin kez yaşamak, Aynı gözlerde bin kez kaybolmak…
Ne güneşin doğduğunu bilirsin, Ne de ayın battığını.
Zaman onun gülüşüne esir, Saatler onun bakışında biter.
Deli gibi sevmek bir delilik halidir,
Akıl çantaya konur,Yürek meydanlarda çırılçıplak gezer.
Onun adıyla başlar her cümle,Ve onun adıyla biter.
İçindeki fırtına hiç dinmez,Ama işte, sevmek böyle bir şeydir...
Fırtınayı sevmeyi öğrenirsin,Dalgaların üstünde yürümeyi.
Deli gibi sevmek nedir bilir misin?
Onun gözlerinde hapsolmak, Ama kaçmak istememek…
Özgürlüğün anlamını unuturken Esaretini özlemek…
Bir tebessümü dünyaya değişmemek,
Bir gülüşüyle sonsuzluğu bulmak…
Ve her şeyden vazgeçip,Sadece ona varmak.
Her şeye rağmen sevmek!
Yıkılan duvarların arasında Yine de onun adını haykırmak…
Aklını kaybetmek pahasına,Yüreğini bırakmak ellerine.
Deli gibi sevmek,
Gözlerinden düşen bir damla yaşa
Dünyaları feda etmek,
Bir veda sözüyle paramparça olmak…
Ama yine de sevmek,
O giderken bile onu sevmek.
Ve en sonunda,
Kendi kalbine dönüp
Şunu söylemek:
"Deli gibi sevmek;
Aşkın diğer adıdır,
Ve ben bu deliliği
Ömrümün sonuna kadar
Severek yaşayacağım…"
Ve devam eder deli gibi sevmek…
Hiç sönmeyen bir ateş gibi,
Ne kül olur ne de diner.
Alev alev yanarsın içten içe,
Ama o yangında yanmayı seversin.
Bazen bir sözle aydınlanır her şey,
Bazen sessizliğinde kaybolursun.
Ve bilirsin ki,
Bu sevdanın yolu sonsuzdur…
Deli gibi sevmek,
Bir umutla uyanmak her sabaha.
Belki gelir diye,
Her kapıyı açık bırakmak.
Bir adım atar mı diye,
Her sokakta izlerini aramak.
Ve gelmese bile,
Onun yokluğuna sarılmak…
Ellerin boş kalır,
Ama yüreğin hep doludur.
Ne acıdır, ne de mutluluk,
Bir girdapta dönmektir aslında.
Gözleri deniz, bakışı rüzgar,
Her hatırası bir yıldız gibi,
Karanlığını aydınlatır.
Ve sen, o yıldızlara bakarak
Kendini bulursun her gece.
Deli gibi sevmek,
Onun bir fotoğrafına
Dakikalarca dalmak demektir.
Gözlerini gözlerinde gezdirip,
Her kıvrımında kaybolmak…
Saatler, günler geçse de
O an hiç bitmesin istersin.
Çünkü o an,
Sonsuzlukla eşdeğerdir.
Bir gülüşüyle baharı getirir,
Bir sözüyle kışı yaşatır.
Ve sen, her mevsim
Onun ikliminde yaşarsın.
Ne yaz tam anlamıyla sıcaktır,
Ne de kış tamamen soğuk.
Ama o olduğu sürece
Her an bir mucizedir.
Deli gibi sevmek,
Bile bile uçurumdan atlamaktır.
Dibe vursan da,
O uçuşu sevmektir.
Her yara bir hatıra olur,
Her acı bir anıya dönüşür.
Ve sen,
Her defasında yeniden düşmeye
Hazır olursun.
Sevmek, deli gibi sevmek,
Sadece varlığına değil,
Yokluğuna da tapmaktır.
Gözyaşlarını saklarken,
Bir gülüş armağan etmektir hayata.
O gitse de,
Kalbindeki izleri taşımaktır.
Ve her sabah onun adıyla
Yeniden doğmaktır.
Sonunda anlarsın:
Deli gibi sevmek,
Aklın sınırlarını aşmaktır.
Kalbinle yürümek,
Ve sevdanın derinliklerinde
Kendini bulmaktır.
Çünkü sevda;
Ne akla sığar,
Ne de zamana…
O sadece yüreğin işi,
Ve sen o yolda delicesine yürürsün,
Her adımda daha çok severek…
Sonu olmayan bu yolda,
Sevgiyi, aşkı ve deliliği,
Bir ömür boyu omzunda taşıyarak…