Deli Gibi Sevmek Şiiri - Mine Türk Ay

DELİ GİBİ SEVMEK
Deli gibi sevmek…
Yüreğinin taşıyamadığı özlemlerle,
Deli taylar gibi, rüzgâra karşı koşmak
Yağmur altında ıslanmak, ıslık çalarak
Kimseye aldırmadan, sokak ortasında,
Türküler söylemek, kabına sığmayarak.
Başın mutluluktan dönerken çılgıncasına,
Dünyanın, döndüğünü sanmak etrafında.

Deli gibi sevmek,
Öylece durmak, bir uçurumun kenarında,
Her an bırakacakmış gibi kendini boşluğa.
Gözünü karartmak, her şeye korkusuzca.
Ya da tutunmak hayata, tüm coşkusuyla,
Aynalarla konuşmak, O varmış gibi karşında.
Kulağın seste beklemek, bakışların boşlukta
Ulaşamadığında O’na, vurmak kendini yollara

Deli gibi sevmek,
Boş vermek geçmişe, bugüne ve yarına,
Teslim olmak, sevdanın esrük kollarına.
Ayaklarının kesilmesi yerden, uçarcasına.
Gururunu hiçe sayarak, sermek ayakaltına
Kendinden vazgeçmek, sevgilinin varlığında.
Kocaman ömrü, tek bir güne sığdırararak,
Son gününmüş gibi yaşamak, hesapsızca…
14. 05. 2011 - 01:40
Mine Türk Ay