Deli Gibi Şiiri - Hikmet Aksu

artık yazamıyorum yüzünü görmezsem
kulaklarımda tükeniyor sevgi
sesini duymazsam
gözlerim takılıyor gözlerimdeki resmine
seninle konuşur gibi konuşuyorum
yineleniyor aşkın delicesine

canlanıyor cansız kağıtta sen
basıyorum bağrıma gerçeği gibi
sımsıkı sarılıyorum, sıkıyorum sıkıyorum
bilmem hissediyor musun
ama ama kaşını çatıyorsun sanki
canın mı yanıyor
bir daha bir daha sıkıyorum
aman Allah'ım gülümsüyorsun
ruhun resminde canlanıyor
anlıyorum beni çok seviyorsun
sitemlerimde soluyor gül yüzün
gözlerin uçuyor gizlerine gurbetin
sanki beni hiç sevmiyorsun

şöyle otursan tam karşıma diyorum
hani o kaşlarını oynataraktan konuşsan
patlamış gül gibi büzsen dudakalarını
kırışsa çenen gamzeler yanaklarında
ve ben soğuk bir meşrubat ikram etsem sana
sindirsem içime seni ilk ohh çekişinle

anlıyorum sen öylesine bir aşk değilsin
doğal felaketi ruhumun
ömrümün törpüsü
mazimin meçhulü atinin mazisi

alıştım artık bu versiyona
boş ver resimlerde kal öyle gel
kim bilir belki daha iyidir böylesi
daha romantik zaman / aşk daha arzulu
Belki sende yok resmindeki sıcaklık
bozma cansız hayalinle aşkımın mabedini

yanılmamışım deliyim,
resminle saatler tükettim deli gibi
kendimle konuşmuşum
meğer resmin bahanesi
gülme gülme gülme
sen
sen akıllı mısın sanki