Deli Dumrullar Ölmez Şiiri - İbrahim Pataz

Deli Dumrullar ölmez, her devirde yaşıyor,
Köprüleri kurmaya, iştahla uğraşıyor,
Bu yazıyı okuyan, belki gülüp şaşıyor,
Geçmek için köprüden insanlar yarışıyor,
Deli Dumrullar ölmez her devirde yaşıyor.
Köprüler bahenedir, rantları paylaşıyor.

Her nereye gitsen de, kurtulunmaz elinden.
Köprüden geçmesen de, vaz geçmez bedelinden.
Dumrulun akıllısı, çok fena delisinden.
O da para istiyor, dağın esen yelinden.
Deli Dumrullar ölmez, aramızda yaşıyor.
Başka işi, gücü, yok, kar peşinde koşuyor.

Ayıplanır sorarsa halka düşünce görüş.
Yakışır mı şanına boyun eğerek duruş.
Boşuna çırpınma ha çare etmez yakarış.
İstediğini alır eksiltmeden bir kuruş.
Deli Dumrullar ölmez, yaşıyorlar pür neşe.
Ücretle bakılacak mehtaba ve güneşe.

Kendi verir kararı ne kural var ne yasa.
İstersen üzüntüden gir ömür boyu yasa.
Ücret ödenecektir alınan her nefese.
Nasıl toplarsan topla dolacaktır bu kese.
Deli Dumrullar ölmez yaşarlar baştan başa.
Rayiç açıklanacak bastığımız her taşa.

Mertçe konuşamıyor akıllılar doğruyu,
Söyleyenler çıksa da damda alır soluğu,
Suçları artırıyor Dumrulların bolluğu,
Cennetleri dünyadır ahrete yok yolluğu,
Deli Dumrullar ölmez akıllıyı duşuyor.
Baş tutmuş yaraları, arada bir eşiyor.

Biliniyor herkesçe, köprülerin öyküsü.
Gerekli bu köprüler, sanma ülkenin süsü.
Seviyor ki halk bunu, demez ömür törpüsü.
Hiç çıkmıyor baksana, kimsenin gürültüsü.
Deli Dumrullar ölmez, her devirde yaşıyor.
Şerrini ölçmek için, üstümüze i...r.
İbrahim PATAZ
24/06/2005 ADANA