İKRA’ emri ile amel ederken
Melekler hâline bakar Polatın
Echeli cühelâ kaçıp giderken
Göğsüne madalya takar Polatın
Kaytan bıyıkları ehli küffarı
İpe çekmek için idâm urganı
Kükrerse titretir iki cihânı
Mazlumlar boynunu büker Polatın
Anasına gider iken gülmeyen
Birde birin kaç olduğun’ bilmeyen
Besmeleyle karşısına gelmeyen
Muhatab olmaktan, bıkar Polatın
Zamanı-âhirle temkinli bağı
Tamamladı korona virüs ağı
Üstüne son altın çağın şafağı
Deli Dumrulumdur söker, Polatın
Seferde Mücâhid, elinde KUR’ÂN
Teveccüh ettiği hedefi turan
Her ana değil ki yiğid doğuran
Karşısına çıkmak sıkar, Polatın
Davâ Rasûlü zişândan kalmadır
Her zerrede Yaaratanı bulmadır
Hakk; hâkimiyeti kızılalmadır
Haşyetinden kaçar, sakar, Polatın
Dünyanın metaı yoktur elinde
Îsâ’nın Mehdi’nin cihâd yılında
Rasûlün, Allâh’ın zikri dilinde
Rahmeti; üstüne akar Polatın
Kerrarı Âlîdir rehberi piri
Adâlette aratmaz ki Ömeri
Kılavuzum deyince Peygamberi
Rûhuna sekinet eker Polatın
Asaleti necip delikanlı, mert
Kartal bakışından ürperir namert
Çelikten mukavim silleleri sert
Vurduğu diz üstü çöker Polatın
Hasret Ebûbekîr, Osmân erine
Hürmeti sonsuzdur diğerlerine
Îmân süngüsünü ciğerlerine
Allâh’ın emriyle kakar Polatın
Başı diktir sakın sanmayın mağrur
Polat korkusundan yanaşmaz gurur
Allâh’çün deriken, gören her mağdur
Elini; cebine sokar Polatın
Dertlilere devâ, düşmanlara dert
Eğilmez, kırılır, seçilmiş bir fert
Pos bıyıklarıyla düşmana kement
Taktığı kancalar yıkar Polatın
Her şeye bir sebep kılmışken neyi
Tevbeyle; günâhı silmesi iyi
Kullukta istikrar bulmuşsun deyi
Üzerine cevher döker Polatın
Bu Deli Dumrulum Dertli Polattır
Ahvâli hâl ahdine sadakattır
Üstünde kıyam durduğu sırattır
Recâ, Havf şimşeği çakar Polatın
Kirpikleri oktur hilâldir kaşı
Görmez; hakikâte bakanlar şaşı
Üstlerine attığında ataşı
Münâfık, haini yakar, Polatın
Kerbelâda yez it şürekâsına
Şehidlerin şâhı haslar hasına
Vuracak alnının tam ortasına
Yoktur karşısına çıkar, Polatın
Yiğid mücâhiddir değildir peri
Yiğidin harmanı bildiği yeri
Şuara beyninde kahraman biri
Erenler hasretin’ çeker Polatın
Kıyamda sıratın üstünde durur
Defteri ameli destinde durur
Kazılmış kabiri kastında durur
Miski; şeb’i aruz kokar Polatın
İSLÂMİ diyor ki ahvâl böyledir
Bu dünya müminin cehennemidir
Müşrike münkire cennet gibidir
Zaferine; bayrak diker Polatın
Mehmet İslami
Kayıt Tarihi : 2.9.2020 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet İslami](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/02/deli-dumrul-umdur-coker-polatin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!