Denizi küçülteceksin diye gazaplı naralar patlatıyordu,
Dalga sessizliğinin berrak sesini çalarak kulaklarımdan.
Ya küçülteceksin bütün denizini dünyanın bardak kadar,
Ya da gemi yapacaksın keserek dünyanın bütün ağaçlarını,
Yok olmak istercesine utanıp insanlığın günahlarından.
Bütün otların kökünü ve asalak dallarını bütün ağaçların,
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta