Deli gönül bir zamanlar sen de
Mecnun misali aşkla sevildin
Bir kuş narinliğinde kalplere
Her bakışta heyecan getirdin
Uğraşırken ilimle, beceriyle
Çok gönüllerde hayal edildin
Hiç farkında olmadan belki de
Ümitle, özlem ile beklendin
Adını duyduğu her anında
Boğazına düğüm oldun kaldın
Ardından yıllarca akıttığı
Her damla gözyaşında saklandın
O el içinde gülüşürken, sen
Sır gibi yüreğinde gizlendin
Sana duygusun' belli etmeden
Sessizce hep uzaktan gözlendin
Belki masumdun belki cürm ile
Hüznünün müsebbibi sen oldun
Unutmak istese de nafile
Uykuları böldün, hicrân oldun
Kayıt Tarihi : 8.10.2024 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!