Deli Dolu Sevdalarla Şiiri - Nebi Ünler

(Paul Mauriat - Sympathy (1970) Şarkısını Dinlerken...)
.....
Sebepsiz ve nedensiz, bir kuytu mekan olmalı
Ömür; efkarlı yalnızlığıma süreli tutunduğum...
Gecenin bütün yıldızları avucuma bir bir dolmalı
Ve sükun, sarhoşluğumu kadehlerde uyuttuğum!
.....
Kapatıp gözlerimi kaybolmalıyım kendim, kendimde
Uzak ışıklar, uzak denizler, seraplar, seraplar görmeliyim...
Uçan balıklar misali, sınırsız bi boşluğa nihai seferimde
Uzak kum tepelerinden, kerpiç piramitler örmeliyim!
,.....
Baykuşların senfonisi, ardından kurtlar ulurken,
Yaşamak tesellisi olmalı, Gamze Pınarı’nın şırıltısı...
Bir Kozan sabahı, Samanyolunda beni, bensiz bulurken
Dalgalanır içimde, “Çok şükür Tanrım, ölümlüyüm...” mırıltısı!
.....
Altun Kazuk sakinleri, yolcularlar zamanı hatırlatarak
Mavi noktada ki konukluğum, Yılgın Yağmur’a dönerim...
Abı hayat ve hayat ağacı gölgesinden, Dünya’ya fırlatılarak
Ay ile Güneş vuslatı gibi belki... Deli dolu sevdalarla sönerim!
.....
Merhaba yalnızlığım, merhaba uçuk kaçık, serseri gönlüm
Elveda seyyahlığım, umrumda değil, neleri, kimleri gömdüm.
.....
Aşiyansız, 05.12.20 – 04.08 Y.Y.
...............