Deli Dolu Şiiri - Nuran Karaca

Kimler varsa düşünceli
çaresiz gibi duymayan sesini
yüzleri safran rengi

özleri yagmur taşıyan
gri bulut gibi doludur
sebepsiz ruhları yorgundur
kazara bir dokunsan
bin ah işitirsin

aynaları dipsiz denize
sürükler onları
her baktıklarında orda
yıldızları kıskandıran
alaylı gözlerin bakışlarına
maruz kalırlar
gururlarından alarak yara

özlemini çektikleri
asırlar ötesinde
adı belirsiz bir devirde
kendilerine gurbettedirler

oysa ne büyük ziyankardır
boyun eğdikleri gönülleri
acımaz ezdirir onları
konuşmayı henüz sökmemiş
beşikteki bebeğe

güneşte susuz kalmış kavrulmuş güller gibi
ihmal edilmiş hayatları
kırılganlıkları vardır

titrek serçeler
sığınmak isterler onların yüreklerine
ama kıymetli ev sahipleri
izin vermezler

onlar da ne sırlara ererler utanırlar da
suçlu gibi göç etmeyi yeğlerler
başka iklimlere

hem çılgınlık bilirler
olmazı olur etmeye çabaları
hem de umutları kesilmek üzereyken
sebepsiz delice çarpar kalpleri

büyüleyici bir güzel
ya da vurdumduymaz
bir adamdır
hikayelerinin gizli kahramanları

tuhaf bir gizi vardır
yaşadıklarının
bazen yakar alev alev
bazen de sıtma tutturur
aklı alnının çatından vurur
onun adına deli
dolu fişek sevda denir .

20.52
16.1.2018